COLUMN (De Vreewijker) – De coronaatjes vliegen ons sinds eind vorig jaar weer om de oren. Als we niet uitkijken, worden we er ziek van. Letterlijk en figuurlijk.
Dat willen we niet. En we doen ons best om besmetting te voorkomen en verspreiding terug te dringen. Maar soms, zoals nu, zit het nu eenmaal even flink tegen. We beleven woelige tijden. Wereldwijd, nationaal en in onze directe woonomgeving.
Ook om andere redenen voelt het tegenwoordig wat onrustig in Vreewijk. Door iets te veel recente schietincidenten raken we bijvoorbeeld al snel nerveus van knallend vuurwerk. En de toenemende parkeerdruk veroorzaakt hier en daar vervuiling, vandalisme en andere vormen van overlast.
stadswapen van Rotterdam
Om de huidige crisissfeer in perspectief te plaatsen, kan het helpen een blik op ons verleden te werpen. Want elke Vreewijker met een beetje historisch besef weet dat we weleens voor hetere vuren hebben gestaan. Denk maar eens aan de beginjaren, waarin ons tuindorp in hoog tempo werd aangelegd aan de zuidrand van de stad, midden in de groene polders. Terwijl Vreewijk een eeuw geleden een bemoedigend antwoord was van maatschappelijk betrokken ondernemers op de ellendige woonomstandigheden van veel Rotterdamse havenarbeiders, gingen die bouwjaren gepaard met een opeenvolging van massaal menselijk leed in binnen- en buitenland: de Grote Oorlog (oftewel Eerste Wereldoorlog), de Spaanse griep, de crisisjaren dertig en ‘last but not least’ de Tweede Wereldoorlog.
In 1948, toen al deze narigheid achter de rug was en de bouw van Vreewijk grotendeels voltooid, kreeg onze stad een passende spreuk toegevoegd aan het stadswapen: “sterker door strijd.” Hierop volgde de daadkrachtige jaren van de Wederopbouw. Amper twintig jaar later hadden wij de grootste haven ter wereld en in 1970 won FC Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europacup I. Trots en optimisme waren teruggekeerd in de Maasstad.
Volgens mij is de coronacrisis opnieuw een oefening in saamhorigheid, geduld en vertrouwen. Niet miepen en mauwen maar handen uit de mauwen. Geen woorden maar daden. Sterker door strijd. Ja toch, niet dan?
De redactie van De Vreewijker heeft mij gevraagd een nieuwe rubriek te starten met bespiegelingen over het verleden en heden van ons fraaie beschermde stadsgezicht. Verhaaltjes over de betekenis van onze straatnamen of de waarde van de Vreewijkse rijks- en gemeentemonumenten. Die uitdaging ga ik graag aan. Ideeën en reacties van lezers zijn uiteraard welkom.
Deze column verscheen eerder in wijkkrant De Vreewijker.